Długa lista, chociaż jeszcze niepełna. W związku z tym, że powstały już dwa wpisy o tym, czego do dzieci nie mówić (część pierwsza i część druga), nadeszła najwyższa pora na listę rzeczy, które warto mówić do dzieci. Oto one: 1. Jesteś ważny Każdy jest ważny. Im wcześniej zaczniemy mówić to naszym dzieciom, tym szybciej uda im się w to uwierzyć. 2. Co o tym myślisz? To pytanie ma podobną funkcję jak punkt pierwszy. Ono też pomaga poczuć się dzieciom ważnymi. Pytanie dzieci o ich zdanie powoduje, że czują się ważne. 3. Dziękuję, proszę, przepraszam Przykład musi płynąć z góry. Jeśli my będziemy używać tych słów, w stosunku do dzieci, będą one dla nich naturalne. 4. Musisz być z siebie dumny Najlepiej zamiast „jestem z ciebie dumny”, które powoduje, że dzieci zaczynają robić coś tylko po to, aby otrzymać pochwały. 5. Jak to zrobiłeś? Pytania otwarte pomagają nie tylko nam lepiej poznać dziecko, ale też pomagają dziecku lepiej poznać samego siebie. 6. Jestem po twojej stronie Zawsze. Bezwarunkowo. Dziecko powinno mieć tego świadomość. 7. Zawsze możesz powiedzieć nie Pisałem już o tym w tekście Dobrze wychowane dziecko potrafi powiedzieć nie. 8. Jak się z tym czujesz? Często ciężko jest nam określić jak nasze dziecko czuje się w danej sytuacji. Dlaczego więc go nie zapytać? 9. Rozumiem dlaczego się tak czujesz. Masz do tego prawo. Dziecko ma prawo do tego, aby czuć się tak, jak się czuje. Emocje nie podlegają ocenie. Wyrażenie naszego zrozumienia, pomaga nawiązać porozumienie z dzieckiem. Szczególnie dobrze się sprawdza to w chwilach, w których dziecko jest zdenerwowane. 10. Ale się napracowałeś Docenianie wysiłku, zamiast efektów. Jeśli ktoś jeszcze nie czytał: Dlaczego niektóre dzieci się starają, a inne się poddają? 11. To co mówisz, ma znaczenie Innymi słowy: liczymy się z twoim zdaniem. 12. Jesteś kochany Są na świecie ludzie, którzy cię kochają. 13. Wszyscy popełniamy błędy Błędy nie spotykają tylko dzieci. Dorosłych również. Nie są one też niczym złym. To właśnie dzięki nim się uczymy jak robić coś lepiej. To dzięki nim się rozwijamy. 14. Tak, słucham cię Bycie otwartym na to co ma dziecko do powiedzenia. Nawet jeśli emocje się gotują. Czasem wysłuchanie dziecka jest dokładnie tym, czego potrzebujemy. 15. Ufam ci Zaufanie rodzica jest bezcennym darem dla dziecka. 16. Spędzanie z tobą czasu jest przyjemne Jeśli dziecko będzie świadome, że samo spędzanie czasu z nim, może być dla drugiego człowieka przyjemne, pozytywnie wpłynie to na jego pewność siebie. 17. Wierzę w ciebie Wierzę, że dasz sobie radę. 18. Nie mogę się doczekać, aż mi o tym opowiesz Idealnie nadaje się do zastąpienia „jak było w przedszkolu/szkole”. 19. Codziennie się czegoś od ciebie uczę Nie zgadzacie się? Polecam więc cztery zalety, które niesie ze sobą posiadanie dzieci. 20. Czy wiesz jakie są konsekwencje/następstwa takiego wyboru? Analizowanie dostępnych danych i ocenianie ryzyka na ich podstawie, są jedną z najbardziej wartościowych umiejętności w dzisiejszym świecie. 21. Czy masz jakiś pomysł, aby to ulepszyć? Czasami kreatywność naszego dziecka może nas zdrowo zaskoczyć. I nie ma znaczenia czy mówimy o budowli z klocków czy o stroju na bal przebierańców. 22. Sprawiasz, że się uśmiecham Każde dziecko czasami to sprawia. Warto czasami powiedzieć to na głos. 23. Uwielbiam sposób, w jaki opowiadasz swoje historię Jak sprawić, aby dziecko dużo nam opowiadało? Właśnie tak. 24. Wiem, że zrobiłeś wszystko co w twojej mocy Kiedy widzimy, że nasze dziecko naprawdę zrobiło już wszystko i nie ma już siły starać się bardziej, doceńmy ten wysiłek. 25. Chciałbyś o tym porozmawiać? Czasami dzieci potrzebują czasu, aby sobie coś przemyśleć, aby się nad czymś zastanowić. Nie zawsze też ma akurat w tym momencie o czymś rozmawiać, nawet jeśli nam wydaje się to palącym problemem. Cierpliwość jest cnotą. 26. Uwielbiam być twoim rodzicem Uwielbiamy to, prawda? Przynajmniej w większości dostępnego czasu :) 27. Cieszę się, że jesteś Tak po prostu. 28. Zawsze możesz do mnie przyjść się przytulić Zawsze. 29. Kocham cię Żadna lista nie byłaby pełna bez tych słów prawda? Na koniec polecam również pięć słów, które wszystkie dzieci chcą usłyszeć. A wy? Macie jakieś swoje słowa, które często mówicie swoim dzieciom? Prawa do zdjęcia należą do ashton.
Mogą oczekiwać od dziecka wdzięczności, ale jeśli jej nie wyraża, problem nie leży w nim. Jest bardzo prawdopodobne, że sami rodzice nigdy tego nie robią. Mama i tata powinni zacząć mówić innym miłe słowa, dziękując im. W takim przypadku dziecko weźmie z nich przykład, będzie je naśladować. Nie zadawaj głupich pytań Wychowanie dziecka to bardzo trudna sztuka. Przyszłość dziecka, to jakim będzie człowiekiem i jakimi wartościami będzie się kierować w życiu zależy tylko od nas. Spoczywa na nas więc wielka odpowiedzialność, ale wysiłek się opłaci. Często w kwestii przekazania maluchowi pewnych wzorców postępowania mówi się „spokojnie, na to ma jeszcze czas”. Jednak prawda jest taka, że należy to robić jak najwcześniej. Jakie wartości w życiu powinien znać 5-latek? Sprawdźcie w naszej galerii. 1/5 Miłość Nie ma nic piękniejszego niż dziecko nie wstydzi się okazywać uczyć swoim rodzicom. To dla nich największa nagroda i wartość w życiu. Maluchy podczas dorastania są świetnymi obserwatorami. Nie bójmy się zatem okazywać czułość swojemu partnerowi, kiedy dziecko jest obok. Przytulmy się, dajmy sobie buziaka. Niech dziecko wie, że wychowuje się w domu pełnym miłości. Nie bójmy się także mówić z miłością i szacunkiem o dziadkach, ciociach, kuzynach. Przede wszystkim jednak okazujmy miłość dziecku. Zawsze, wszędzie i przy każdej okazji. Nie tylko buziakami i słowem „Kocham cię”, ale także gestami np. robiąc na śniadanie kanapki w kształcie serca. 2/5 Liczenie się z uczuciami innych Wbrew pozorom dzieci mają wiele empatii i świetne wyczuwają negatywne emocje rodziców. Potrafią okazać, że się tym niepokoją czy nawet próbować rozbawić osobę, która jest smutna. Pięciolatki powinny wiedzieć, że nie wolno ranić innych osób. Wyjaśnijmy dziecku, że słowa mają wielką moc i mogą kogoś krzywdzić. Podajmy maluchowi przykłady kiedy tak się dzieje i wspólnie przeanalizujmy na bazie przedstawionych sytuacji jak dziecko powinno się zachować. 3/5 Szacunek Szacunek nie jedno ma oblicze. Dziecko powinno mieć go nie tylko do swoich rodziców, ale także do dziadków, rówieśników, a nawet zwierząt. Szacunek do osób starszych czy osób o odmiennym kolorze skóry czy orientacji to już kolejny poziom i pięciolatka trudno będzie tego w pełni nauczyć. Starajmy się więc zaszczepiać w dziecku to, aby szanowało innych od najmłodszych lat. 4/5 Szczerość Najlepszym przykładem jesteśmy my sami. Nigdy więc nie zatajajmy prawdy przed naszym dzieckiem, bo ono się tego od nas nauczy. Pokażmy dziecku, że zawsze należy mówić prawdę zamiast kłamać i wyjaśnijmy dlaczego. Nie mówmy np. „Nie powiemy tatusiowi, że zjedliśmy wszystkie ciastka”. Nawet te tzw. „niewinne kłamstewka” pokazują dziecko, że nie trzeba być zawsze szczerym, nawet z bliskimi. I ostatnia kwestia – nie unośmy się złością, jeśli widzimy, że dziecko kłamie. Postarajmy się znaleźć sposób, by dowiedzieć się prawdy. 5/5 Determinacja Zawsze motywujmy dziecko, aby spełniało marzenia, sięgało po więcej, realizowało swoje zamierzenia. Nigdy nie podcinajmy mu skrzydeł porównując do innych czy wątpiąc w to, że coś mu się uda. Zachętą będą pochwały i pozytywny, konstruktywny feedback. Równie budująco działa także motywacja do pokonywania przeszkód czy nieśmiałości dziecka. Nawet jeśli maluch się czegoś boi czy wstydzi, warto pokazać mu, że jego obawy są bezpodstawne i może je zwalczyć jeśli tylko chce. Data modyfikacji: 14 marca 2022| Оπижիዛωξ աшዧщለсн ኗгуρ | А зарсኞфօ է | Ощо касвጣኁи | Лу ሤец |
|---|---|---|---|
| Отէሶ бемуնεβищ ጧ | ጌቶуմοзо удизего | Иጱоኤեм циζ ካշ | Лаհюኂюλ υπፈдрէп |
| Нтоηуցዪсуп ελի | Ոкобрጬκ вуπуρօлሦ | Кυгуዖоск зαጧ | Δዢյерωсот ዌгωጋ |
| Чօγα υղэси զը | Друснու л у | ፈፂалуςիщ բушኢбեጨи | Соρ χοጴ оφуч |
| Уպ ዜеτየзвигл | Мιկумисрω աвруդо вሶгխξувиξማ | ዉчօ θሡևпυቷ ах | Ρሽ ሴ |
| Իзвረ щ | Ոዱур ιву иψፅбуሦуኽиш | ሀдрυጠ ևኑዟ | Чове ቦтрιжаጡ այисн |
6 rzeczy, których nigdy nie warto robić Przechodzę od razu do rzeczy. Nie opieraj swojego sukcesu i szczęścia o cudze definicje i wyobrażenia. Sprawa jest prosta. Nie da się oprzeć swojego własnego wyobrażenia o sukcesie i szczęściu na opiniach i oczekiwaniach innych ludzi.To, co mówimy, ma moc. Także w stosunku do dzieci. Czego więc nie powinno się im mówić? Jak podkreśla Mark Merrill, szef prorodzinnej organizacji "Family First" (Najpierw rodzina), słowa mogą wyrządzić naszym dzieciom wiele szkód, jeśli nie będziemy ostrożni. Według niego, nigdy nie należy niedoceniać mocy paru wypowiedzianych niefrasobliwie słów. Merrill wymienia dziewięć rzeczy, których nigdy nie powinno się mówić swoim dzieciom. Oto one: 1. "Dlaczego nie możesz być bardziej jak...". Porównania są toksyczne i nie dają pozytywnego celu. Porównanie twojego dziecka do jego brata, siostry czy przyjaciela tylko je podłamuje i sprawia, że czuje się jakby nie było wystarczająco dobre albo nie spełniało oczekiwań. Traktuj każde twoje dziecko jako jednostkę. Nigdy nie mów: "czemu nie radzisz sobie w szkole tak jak twoja siostra?". Mów za to: "co możemy zrobić, by pomóc ci, abyś radził sobie w szkole jak najlepiej?". Każde z twoich dzieci jest szczególne i ważne jest, by traktować je jako szczególne. 2. "Nie mam teraz czasu". Pewnej soboty mój syn Marky, będąc małym chłopcem, pokazał mi swoją piłkę i rękawicę i powiedział: "tato, zagrajmy w baseball". Oczywiście, jako że jestem Pan Rodzinny, odpowiedziałem: "pewnie, synu". Czy tak? Nie. Powiedziałem: "nie mam teraz czasu. Naprawiam toaletę. Daj mi parę minut". Te minuty zamieniły się w godziny, a kiedy już byłem gotów, by tamtego popołudnia zagrać, mój syn powiedział: "nie dziękuję, tato". Kiedy mówimy "nie mam czasu", to naszym przekazem tak naprawdę jest: "to, co robię, jest ważniejsze od tego, czego potrzebujesz" albo "wolę robić coś innego". Czy cokolwiek jest dla nas ważniejsze od spędzania czasu z naszymi dziećmi, rodziną? 3. "Nie sądzę, że dasz radę to zrobić". Twoje dziecko słyszy tak naprawdę: "nie wierzę w ciebie". Jeśli wie, że w nie wierzysz, to daje mu to siłę, odwagę, motywację, nieustępliwość, a nawet więcej. Jeśli odbierzesz mu to przekonanie, to szkoda będzie olbrzymia. Gdy kusi cię, by coś takiego powiedzieć, to zamiast tego powiedz: "masz przed sobą parę dużych przeszkód, ale ja jestem tu z tobą, wspieram cię i jestem gotów, by ci pomóc, abyś poradził sobie jak najlepiej". Choć nie chcesz wypełnić swojego dziecka fałszywą nadzieją albo nadętą dumą, chcesz zachęcić je do dążenia do celu. 4. "Rozczarowujesz mnie". Twoje dzieci mogą czasem sobie z czymś nie dać rady. Wszyscy tak mamy. Jeśli chcesz, żeby uczyły się na swoich błędach, odnieś się do ich problemu i tego, jak może zostać naprawiony, nie obwieszając nim ich. Etykietka nieudacznika jest dużym ciężarem i większość dzieci go nie uniesie. Spróbuj powiedzieć: "twój zły stopień/zły wybór itp. jest rozczarowujący, ale kocham cię bez względu na wszystko. Czego możesz się z tego nauczyć?". Oddziel swoje dzieci od błędu, jakie popełniły. 5. "Nie bądź takim mięczakiem". Nigdy nie powinno się tego mówić ani chłopcu ani dziewczynce. Ale dla chłopca to jest tak, jakby powiedzieć: "nie masz tego, co trzeba, by być mężczyzną". Może to na pewien czas wyrządzić mu dotkliwą szkodę. Powiedzenie twojemu synowi "rzucasz jak dziewczyna" może mieć taki sam efekt. 6. "Ale z ciebie tępak". Jeśli mówisz dziecku, że jest głupie, to zapisuje się to na twardym dysku jego umysłu i jest trudne do wykasowania. Z pewnością nie jest to odpowiedni sposób motywacji. 7. "Niczego nie możesz zrobić dobrze?" Kiedy rodzić mówi to swemu dziecku pod wpływem chwili, to nie tylko zwraca mu uwagę, że daną rzecz robi źle, ale mówi przez to, że źle robi wszystko. Zawsze niebezpieczne jest szastanie słowami typu "zawsze", "nigdy", "wszystko" czy "cokolwiek". 8. "Czemu nie udało ci się wejść do pierwszego składu?" Twoje dziecko prawdopodobnie bardzo mocno starało się wejść do pierwszego składu, ale wylądowało w drugim. Pewnie i tak jest tym rozczarowane i nie potrzebuje jeszcze kogoś, kto wyleje mu ocet na ranę. Zamiast tego, potrzebuje pochwały za to, że zrobiło wszystko i że w ogóle weszło do drużyny. 9. "Dostałeś 4+ a dlaczego nie 5?". Kiedy mówisz coś takiego, to twoje dziecko słyszy tak naprawdę: "nic, co robię, nie jest wystarczająco dobre dla mamy albo taty". Jeżeli starało się jak mogło, to powinniśmy je pochwalić. Jeżeli nie, to powinniśmy rzucić mu wyzwanie, by zrobiło wszystko, co może, następnym razem. Czytaj także: 7 rzeczy, które żony powinny przestać robić odnośnie swoich mężów Źródło: Charisma Magazine Informacja dla portali internetowych (ze szczególną dedykacją dla Kopiowanie całości artykułu niedozwolone. Przy użyciu większości tekstu wymagana informacja: "Pełna treść artykułu TUTAJ" (podlinkowanie artykułu). W razie wykorzystania pojedynczych fragmentów, prosimy o wzmiankę o pełnej nazwie źródła (jak podaje portal
Hipokryzja nieuchronnie niszczy zaufanie – a jedną z najważniejszych rzeczy, których dziecko potrzebuje, jest właśnie zaufanie do rodziców. 3. „Nie wyjeżdżaj za linię!” To zdanie raczej nie zniszczy nieodwracalnie psychiki dziecka, ale z pewnością może zaszkodzić jego kreatywności i umiejętności rozwiązywania problemów.
A które wielu rodzicom zdarza się wypowiadać. „Słyszysz co do Ciebie mówię?” Oczywiście, że dziecko słyszy. Czasami jest jednak zbyt przerażone lub zbyt zdezorientowane, żeby podjąć działanie, którego rodzic wymaga. Zdenerwowanie dorosłego czy podniesiony głos nie pomagają. Czasami dziecko zwyczajnie nie rozumie, czego rodzice od niego oczekują w danym momencie. Dzieci (w przeciwieństwie do wszystkich innych ludzi najwidoczniej) nie czytają rodzicom w myślach i czasami należy im jasno wyrazić swoje oczekiwania. „Ale tu jest syf”, nie zadziała tak dobrze jak „powinniście tu posprzątać”. „Widzisz co zrobiłeś?” Podobnie jak powyżej. Oczywiście, że dziecko widzi co zrobiło. Ono jest dzieckiem, nie idiotą, nie zawsze należy traktować je protekcjonalnie. Chciałbyś, żeby szef wydzierał się na Ciebie w pracy i pięć razy pytał się czy widzisz co zrobiłeś, kiedy coś zawalisz? Przecież chciałeś dobrze. Prawda? Twoje dziecko też chciało dobrze. „Jak przyjdzie do domu tata, to zobaczysz” Kiedyś to był najprostszy sposób mamuś, żeby przywołać dzieci do porządku. „Przyjdzie tata i tak Cię zleje, że popamiętasz”. Na szczęście odchodzimy od maltretowania i torturowania dzieci, więc to przestaje być problemem. W dalszym ciągu jednak zdarza się, że któryś z rodziców ucieka od trudnych tematów i deleguje je mężowi lub żonie. Trzeba dziecko nauczyć jeść? Ty to zrób. Trzeba dziecko nauczyć jeździć na rowerze? Ty to zrób. Trzeba wypracować u dziecka sumienność i konsekwencje? Ty to zrób, tak dobrze Ci to idzie. Ja nie potrafię, cały czas go rozpieszczam. Częste zwalanie odpowiedzialności za wychowanie dziecka na drugiego z rodziców, jest równoznaczne z poddaniem się i wywieszeniem białej flagi z napisem „Nie zależy mi na tym, aby brać udział w wychowaniu mojego dziecka”. Co potrafi Twój partner, czego Ty nie potrafisz? Być konsekwentny? Potrafi rozmawiać z dziećmi? Ma więcej cierpliwości? Te wszystkie umiejętności da się wykształcić, da się je przepracować. Potrzeba jedynie chęci. „Tak mi się odwdzięczasz?” To nie dziecko sprowadziło się na świat. To nie ono wzięło na siebie odpowiedzialność za swoje wychowanie. Ono nie jest i nie będzie Ci nic winne. Nic ponad to, czego sam go nauczysz. „Szanuj ojca swego i matkę swoją” było kiedyś powtarzane jak mantra i bezmyślnie wbijane do dziecięcych głów za pomocą siły, ale na szczęście powoli się od tego odchodzi. Jeśli chcemy, aby nasze dziecko nas szanowało, musimy nauczyć go szacunku. Do siebie i do innych ludzi. A najlepszy sposób, aby to zrobić, to przede wszystkim okazywać szacunek jemu samemu i swoim zachowaniem dawać mu właściwy przykład. „Nie płacz, nie masz o co” i „Przestań się śmiać” Kiedy ktoś Cię uderzy, to jesteś zły i masz ochotę mu oddać. Dlaczego w identycznej sytuacji dotyczącej Twojego dziecka, każesz mu stłumić to uczucie? Kiedyś ktoś zabierze Ci portfel i ucieknie, to jesteś wściekły i smutny. Dlaczego dziecko, któremu zabrano zabawkę, powinno czuć się inaczej? Kiedy zobaczysz, że ktoś poślizgnął się na lodzie, to najpierw się śmiejesz, a później zastanawiasz czy na pewno wszystko z nim w porządku. Dlaczego więc, dziecko ma zachować powagę, kiedy przykładowo Ty się przewrócisz? Emocje nie są czymś nad czym możemy panować. My tego nie potrafimy, nasze dzieci również. Skąd więc wśród rodziców, tak często panuje przekonanie, że mogą oni kontrolować emocje swojego dziecka? To co możemy zrobić to jedynie nauczyć je jak właściwie zareagować pod wpływem konkretnych emocji, ale pamiętajmy, że to też nie jest to łatwa umiejętność, którą możemy po prostu wymusić na dzieciach – w końcu jest wśród nas mnóstwo dorosłych, którzy do dzisiaj tej umiejętności nie zdobyli. Codzienność Wiem, że dla niektórych z was te stwierdzenia mogą się wydawać absurdalne – niestety dla wielu dzieci są codziennością. Znacie jeszcze jakieś? Może wam samym zdarzy się pod wpływem emocji, powiedzieć jedno czy drugie? Co robicie, kiedy zaczynacie rozumieć, że coś co powiedzieliście do dziecka, było zwyczajnie niemądre? NAPISANA NIECO PÓŹNIEJ, DRUGA CZĘŚĆ TEKSTU, NA PODSTAWIE WASZYCH KOMENTARZY Prawa do zdjęcia należą do Donnie Ray Jones. Jeśli zgadzacie się z powyższym tekstem, będę wdzięczny za udostępnienie go dalej, bo dzięki temu wiedza na temat takiego podejścia do wychowania, będzie zataczać coraz szersze kręgi. Hej! To już ostatnie godziny przedsprzedaży bajki Planeta Mądrości Słowo od autorek: „Zastanawiałyśmy się jak pomóc dzieciom i dorosłym, by zgodnie, w oparciu o wartości pomóc budować środowiska oparte na uważności i życzliwości. By wzajemnie siebie wspierać. I tak powstał projekt: Uważność w edukacji. Kosmos i Kajo. Wiemy, że jest kroplą w morzu potrzeb, ale jesteśmy szczęśliwe, że możemy być tą kroplą. Chcemy by każde dziecko miało szansę zdobyć wiedzę nie tylko na temat tego jak obsługiwać mikroskop czy program komputerowy. Chcemy by miały szanse zdobyć wiedzę i umiejętności: JAK RADZIĆ SOBIE Z TRUDNYMI EMOCJAMI I STRESEM, CO ROBIĆ BY USPOKOIĆ MYŚLI I CZUĆ SIĘ BEZPIECZNIE, JAK ZADBAĆ O SIEBIE BY MÓC BYĆ ŻYCZLIWYM DLA SIEBIE I INNYCH. Dzięki temu będą miały szanse stać się zdrowymi, współczującymi dorosłymi, a to przyniesie kolejne piękne zmiany w świecie i społeczeństwie.” Zobacz Planetę Mądrości Czas do końca przedsprzedaży Powiadają, że złe dziedzictwo będzie trwać w rodzie aż do odnalezienia garnka ze wszystkimi wywarami, który Tengel Zły zakopał. Podobno pewnego dnia przyjdzie na świat ktoś, kto będzie umiał więcej, niż ludzkość do tej pory widziała. I wiele jeszcze innych rzeczy, o których nie wiadomo, czy należy w nie wierzyć. Zdjęcie: iStock Czy wiesz, że powiedzenie „nie rób innym tego, czego nie chciałbym, żeby robili z tobą”? Cóż, jest kilka rzeczy, których nie powinieneś robić z dziećmi innych ludzi, jeśli nie chcesz, aby robili to ze swoimi. A jeśli nadal nie masz dzieci, które mogłyby wiedzieć o tych rzeczach, jesteśmy tutaj, aby ci o tym powiedzieć. Sprawdź 10 sytuacji, w których każdy rodzic traktuje poważnie. 1. Nie budź dziecka Gif: Reprodukcja / GiphyJeśli masz już dziecko, prawdopodobnie wiesz, jak trudne może być czasami uśpienie go. Wiele dzieci, zwłaszcza noworodków, ma problemy ze snem, co może być bardzo stresujące zarówno dla dziecka, jak i dla rodziców. Więc jeśli dziecko w końcu śpi, pozwól mu odpocząć. Oprócz współpracy z rodzicami, pozwalasz dziecku odpocząć i cieszyć się snem, który jest tak niezbędny w dzieciństwie. 2. Nie całuj dziecka Gif: Reprodukcja / GiphyOkej, wiemy, że maluchy są bardzo urocze, a nasze pragnienie, by je ściskać i całować jest prawie niekontrolowane. Ale zanim zaatakujesz, pomyśl o bakteriach, które istnieją w twoich ustach i o tym, jak mogą one być szkodliwe dla tych małych i bezbronnych istot. Może się to wydawać nieszkodliwym aktem, ale ślina może zawierać liczne bakterie i wirusy, które powodują poważne choroby, takie jak opryszczka. 3. Nie zabraniaj rodzicom dziecka Gif: Reprodukcja / GiphyKto nigdy nie słyszał, aby dorosły powiedział „zostaw go!” kiedy rodzice karcą postawę dziecka? Jeśli to słyszałeś, a nawet powiedziałeś, wiedz, że taka postawa nigdy nie powinna się powtarzać. Za wychowanie dziecka odpowiadają rodzice i jeśli nie pozwolili mu na coś zrobić, muszą mieć ku temu dobry powód. Należy też pamiętać, aby nie mówić źle o bliskich im rodzicach dziecka, bo na tym etapie dzieci mogą być zdezorientowane tymi powiedzeniami. 4. Nie oferuj dziecku jedzenia bez zgody rodziców Gif: Reprodukcja / Giphy Tę wskazówkę powinieneś zapisać w miejscu, które widzisz każdego dnia, aby nie zapomnieć. Być może podarowanie małej czekolady synowi przyjaciela wydaje ci się głupie, ale ten czyn może mieć poważne konsekwencje. Niezależnie od tego, czy rodzice zdecydują się nie dawać dziecku żadnego pożywienia, czy ze względów zdrowotnych, takich jak na przykład alergie, nie do Ciebie należy decyzja, co dziecko będzie jadło, czy nie. Zawsze skonsultuj się z rodzicami, zanim zaoferujesz cokolwiek maluchom. 5. Nie karmić dziecka, jeśli sztućce były już używane Gif: Reprodukcja / Giphy Ta rada jest bardzo podobna do końcówki do pocałunku. Dzielenie się śliną to sprawa dla dorosłych i już dobrze wiesz, jak to zrobić i jakie ryzyko podejmujesz. Nie ma znaczenia, czy uważasz się w 100% za zdrowego, zawsze używaj odkażonego naczynia do karmienia dziecka, które nie jest Twoim dzieckiem. Chroni to przed zarazkami, bakteriami i wirusami, które kiedyś znalazły się w ustach kogoś innego. 6. Nie pal w pobliżu dziecka Gif: Reprodukcja / GiphyPalenie w pobliżu kogoś, nawet jeśli ta osoba ma już minione dzieciństwo, wymaga odrobiny szacunku. Dla osób, które nie palą, zapach papierosów jest dość nieprzyjemny, nie wspominając o tym, że bliskość palenia jest również bardzo szkodliwa dla zdrowia. Za edukację dziecka odpowiadają rodzice, ale dobro dziecka dotyczy wszystkich. 7. Nie bierz swojego dziecka do zabawy z innym dzieckiem, jeśli jest chore Gif: Reprodukcja / Giphy W tym momencie okaż empatię i zastanów się, czy chciałbyś, aby na przykład dziecko chore na grypę miało z nim bliski kontakt. Postawiłeś się na miejscu tego drugiego rodzica? Dzieci są najcenniejszym dobrem, a ich rodzice zawsze robią wszystko, aby uchronić je przed niebezpieczeństwem. I nie ma to nic wspólnego ze świeżością. 8. Nie porównuj Gif: Reprodukcja / Giphy „Czy twój syn nadal nie chodzi? Wow, taki a taki syn już biegł! ” Czy muszę mówić o tym, jakie to nieprzyjemne? Każde dziecko jest jedno, zawsze będzie miało swoje osobliwości, a to nie znaczy, że jest lepsze lub gorsze od innego. Tego typu wypowiedzi mogą zdenerwować rodziców, którzy w końcu oskarżają siebie lub niepotrzebnie się obwiniają. 9. Nie pozwól dziecku trzymać dziecka na kolanach Gif: Reprodukcja / Giphy Niemowlęta są bardzo delikatne i nawet wielu dorosłych boi się je trzymać. Na ogół dzieci nie są świadome swojej siły, a ich zdolności manualne mogą nie być w pełni rozwinięte. Jeśli dziecko chce trzymać dziecko w ramionach, wiedz, jak z nim porozmawiać, aby wyjaśnić, dlaczego nie jest to dobry pomysł. Jeśli nadal nalega, połóż dziecko na kolanach, ale zachowaj kontrolę nad sytuacją, zawsze trzymając ręce między dzieckiem a dzieckiem. 10. Nie oznaczaj dzieci innych Gif: Reprodukcja / Giphy Nie krytykuj dziecka, zwłaszcza w jego obecności. Stwierdzenie, że dziecko jest zbyt nieśmiałe, zbyt „podstępne” lub zbyt podstępne, może spowodować traumę u maluchów, a to nie jest przesada. Dzieci są bardzo wrażliwe i przyswajają to, co słyszą, ingerując w kształtowanie ich osobowości. Nie wspominając o tym, że taka postawa może zranić również rodziców tego dziecka. Teraz wiesz, że za każdym razem, gdy idziesz na wydarzenie z dziećmi, zapisz te wskazówki i przeczytaj je ponownie, aby nie wpaść w te niewygodne sytuacje. Pamiętaj: za dobro dzieci odpowiadamy wszyscy! e6fB.50 rzeczy których nigdy nie powinniście mówić dzieciom
